je zou er het heen en weer van krijgen!
Blijf op de hoogte en volg Renée
14 Augustus 2013 | Oeganda, Nyakibale
Vrijdagochtend kwam Raphael ons ophalen. Hij is een van de ziekenhuis chauffeurs en aan ons toegewezen voor ons weekendje safari. We waren blij met hem, want hij heeft ons de eerste weken ook rondgereden, hij rijd goed, en is een betrouwbare chauffeur. Na getankt te hebben, en geld gepind te hebben, gingen we op pad. Na een klein uur kreeg Steinie het gevoel dat er iets niet klopte. Ze had een kaart van Oeganda bij zich, en vond dat we wel een heel omslachtige route namen. Bleek dat we idd de verkeerde kant op reden! Raphael dacht dat we naar Mweya gingen, maar dat was pas de dag erna! Wij wilden eerst naat Isascha! Dus wij omgekeerd, en weer terug richting ziekenhuis. Daar maar ff gestopt om te plassen, en weer vrolijk op weg. Na een paar uur hotsenknotsen over slechte zandwegen kwamen we aan bij de poort van het Queen Elisabeth Park. Eerst maar ff het "hotel" bekeken: een tent. (Ja, Rob de Vos, we hebben toch nog in een tent geslapen in Oeganda.) En daarna voor een gamedrive het park in. We hadden een gids ingehuurd, Harriet, en zij zou ons naar de boomklimmende leeuwen proberen te brengen. Maar tja, ik heet Krabben, dus er gebeurde wel weer wat: regen! Dus Daardoor verstopten bijna alle beesten zich, en dus ook geen leeuw gezien! Later vertelde Harriet dat ze al 3 dagen geen leeuwen had gezien...
Ze gaf haar telefoonnummer, zodat we de volgende dag konden informeren of de leeuwen gevonden waren.
'S avonds op weg naar de tent, geeft Steinie ineens een gil! Ze dacht dat er een kikker over haar voet liep! Hele terrein kon het horen, en binnen een paar tellen stond er een bewapende bewaker naast ons. Hij dacht dat we een olifant gespot hadden op het terrein ofzo...
De volgende ochtend bleek dat de leeuwen nog niet gesignaleerd waren, dus zijn we maar op weg naar onze volgende bestemming gegaan. Na een uur kregen we telefoon: Harriet: de leeuwen zijn gespot. Tja toch maar besloten om te keren. Gelukkig maar, want we hebben ze gezien! Er zaten er 3 in een boom, en we konden ze van zeer dichtbij bewonderen. Ik ga echt zo snel mogelijk foto's plaatsen!
Na een tijdje doorgereden naar Mweya. Hier wilden we een boottocht maken over het kanaal dat lake Edward met lake George verbind. Vol...
Gelukkig nog wel plek op de laatste afvaart van die dag.
Lopen we naar de boot, wat denk je... Regen! Hele boottocht vrijwel niet droog geweest, behalve toen we gingen aanmeren. Tja, ik heet tenslotte Krabben.
Was wel een erg leuke tocht! Weer veel nijlpaarden gezien, en een heleboel vogels.
Zondagochtend hadden we in het hostel een gids geregeld en gingen we weer een gamedrive doen in het park een klein half uur verderop. Nu op zoek naar de " gewone" leeuwen. En we hebben ze gevonden! Echt letterlijk, we waren de eerste auto die ze gespot hadden. Onze gids belde een collega om de vondst te melden, en binnen een paar minuten kwamen alle safariauto's aangesjeesd. Zo'n grappig gezicht! Het was een groep van 8 leeuwen! Tijdje staan kijken, en toen we doorreden, zagen we uiteindelijk ook een hyena! We hebben dus nu 4 van de "Big 5" gezien!
Tja, we hadden nog niet genoeg kilometers gemaakt, dus eerst weer terug naar het hostel om de gids te droppen en te ontbijten. We waren al om 6.15 uur vertrokken namelijk.
Toen zijn we weer terug naar het ziekenhuis gereden. Onderweg gestopt bij de heet waterbron, waar Edith vorig jaar in is gekookt. Leuk om foto's in het echt te zien!
Super leuk weekeind geweest, ook al hebben we heel wat kilometers gevreten: ruim 700 in 2,5 dag.
Maandagochtend hadden we een gesprekje met Claudio, de financial administrator. Hij wilde graag die avond, een informele bijeenkomst met ons, om ons te leren kennen, voordat we dinsdag een vergadering met het managementteam zouden hebben. Hij had nog geen tijd gehad om wat langer met ons te praten, en daar verontschuldigde hij zich heel erg voor. Tja, als je net voor de 3e keer vader wordt, heb je wel wat anders aan je hoofd toch?
Steinie en ik zijn om half 6 terug op z'n kantoor, bleek dat hij met ons uit eten wilde, samen met de accountant en de human resource officer! Oeps, als we dat geweten hadden, hadden we ff andere kleren aan getrokken... Het is een erg gezellige avond geworden! Dat had ik van tevoren niet gedacht!
Dinsdag zouden we om 10.30 uur "dutch time" een vergadering hebben met het managementteam. Dit bleek dus toch "afrikan time" en het half uurtje dat het zou duren, werd ruim een uur langer. We hebben verteld wat we allemaal geobserveerd hebben, en met een aantal zaken gaan ze echt aan de slag. Rob de Vos, we brengen je hiervan nog op de hoogte.
'S middags hadden we geen stroom, en het regende, dus in plaats van de laatste boodschappen in de stad te gaan doen, hebben we maar vast onze koffers ingepakt. Ik krijg zowaar alles in 1 koffer! Vrees alleen dat ik iets over de 23 kg kom, maar dat zullen we nog wel oplossen.
Ik laat een heleboel kleding en dingen als handdoeken achter. Hier heb ik Ruth en Ricky, 2 studenten erg blij mee gemaakt. Ook heb ik hen de koffer gegeven die ik dus niet meer mee terug hoef te nemen. Ook m'n schaar, kocher en verpleegstershorloge werd met grote dankbaarheid aangenomen. Steinie en ik moesten met hen mee naar hun kamers, daar uitgebreid fotoboeken bekeken, en foto's gemaakt. Ook moeten we wat eten. Ze hebben geen cent te makken, dit was hun avondeten dat we moesten opeten, maar we konden er echt niet onderuit komen...
De uniformen geven we aan de senior nursing officer. Zij gaat voor verdere verspreiding zorgen. Helaas kunnen we van haar geen afscheid meer nemen, ze is weer opgenomen in een ziekenhuis in Kampala. Ze was net gister weer aan het werk gegaan
Woensdag heb ik weer een presentatie gegeven. Dit keer over brandwonden. Werd weer enthousiast ontvangen. Daarna rondje ziekenhuis gedaan, en afscheid van iedereen genomen. Raar idee is dat.
Iedereen vraagt wanneer we weer terug komen... Tja, dat weet ik echt niet. "But we are gonna miss you so much!" Doet erg goed dat te horen! Heb oom echt wel het idee dat ik iets heb kunnen betekenen voor de afdeling.
Ze gaf haar telefoonnummer, zodat we de volgende dag konden informeren of de leeuwen gevonden waren.
'S avonds op weg naar de tent, geeft Steinie ineens een gil! Ze dacht dat er een kikker over haar voet liep! Hele terrein kon het horen, en binnen een paar tellen stond er een bewapende bewaker naast ons. Hij dacht dat we een olifant gespot hadden op het terrein ofzo...
De volgende ochtend bleek dat de leeuwen nog niet gesignaleerd waren, dus zijn we maar op weg naar onze volgende bestemming gegaan. Na een uur kregen we telefoon: Harriet: de leeuwen zijn gespot. Tja toch maar besloten om te keren. Gelukkig maar, want we hebben ze gezien! Er zaten er 3 in een boom, en we konden ze van zeer dichtbij bewonderen. Ik ga echt zo snel mogelijk foto's plaatsen!
Na een tijdje doorgereden naar Mweya. Hier wilden we een boottocht maken over het kanaal dat lake Edward met lake George verbind. Vol...
Gelukkig nog wel plek op de laatste afvaart van die dag.
Lopen we naar de boot, wat denk je... Regen! Hele boottocht vrijwel niet droog geweest, behalve toen we gingen aanmeren. Tja, ik heet tenslotte Krabben.
Was wel een erg leuke tocht! Weer veel nijlpaarden gezien, en een heleboel vogels.
Zondagochtend hadden we in het hostel een gids geregeld en gingen we weer een gamedrive doen in het park een klein half uur verderop. Nu op zoek naar de " gewone" leeuwen. En we hebben ze gevonden! Echt letterlijk, we waren de eerste auto die ze gespot hadden. Onze gids belde een collega om de vondst te melden, en binnen een paar minuten kwamen alle safariauto's aangesjeesd. Zo'n grappig gezicht! Het was een groep van 8 leeuwen! Tijdje staan kijken, en toen we doorreden, zagen we uiteindelijk ook een hyena! We hebben dus nu 4 van de "Big 5" gezien!
Tja, we hadden nog niet genoeg kilometers gemaakt, dus eerst weer terug naar het hostel om de gids te droppen en te ontbijten. We waren al om 6.15 uur vertrokken namelijk.
Toen zijn we weer terug naar het ziekenhuis gereden. Onderweg gestopt bij de heet waterbron, waar Edith vorig jaar in is gekookt. Leuk om foto's in het echt te zien!
Super leuk weekeind geweest, ook al hebben we heel wat kilometers gevreten: ruim 700 in 2,5 dag.
Maandagochtend hadden we een gesprekje met Claudio, de financial administrator. Hij wilde graag die avond, een informele bijeenkomst met ons, om ons te leren kennen, voordat we dinsdag een vergadering met het managementteam zouden hebben. Hij had nog geen tijd gehad om wat langer met ons te praten, en daar verontschuldigde hij zich heel erg voor. Tja, als je net voor de 3e keer vader wordt, heb je wel wat anders aan je hoofd toch?
Steinie en ik zijn om half 6 terug op z'n kantoor, bleek dat hij met ons uit eten wilde, samen met de accountant en de human resource officer! Oeps, als we dat geweten hadden, hadden we ff andere kleren aan getrokken... Het is een erg gezellige avond geworden! Dat had ik van tevoren niet gedacht!
Dinsdag zouden we om 10.30 uur "dutch time" een vergadering hebben met het managementteam. Dit bleek dus toch "afrikan time" en het half uurtje dat het zou duren, werd ruim een uur langer. We hebben verteld wat we allemaal geobserveerd hebben, en met een aantal zaken gaan ze echt aan de slag. Rob de Vos, we brengen je hiervan nog op de hoogte.
'S middags hadden we geen stroom, en het regende, dus in plaats van de laatste boodschappen in de stad te gaan doen, hebben we maar vast onze koffers ingepakt. Ik krijg zowaar alles in 1 koffer! Vrees alleen dat ik iets over de 23 kg kom, maar dat zullen we nog wel oplossen.
Ik laat een heleboel kleding en dingen als handdoeken achter. Hier heb ik Ruth en Ricky, 2 studenten erg blij mee gemaakt. Ook heb ik hen de koffer gegeven die ik dus niet meer mee terug hoef te nemen. Ook m'n schaar, kocher en verpleegstershorloge werd met grote dankbaarheid aangenomen. Steinie en ik moesten met hen mee naar hun kamers, daar uitgebreid fotoboeken bekeken, en foto's gemaakt. Ook moeten we wat eten. Ze hebben geen cent te makken, dit was hun avondeten dat we moesten opeten, maar we konden er echt niet onderuit komen...
De uniformen geven we aan de senior nursing officer. Zij gaat voor verdere verspreiding zorgen. Helaas kunnen we van haar geen afscheid meer nemen, ze is weer opgenomen in een ziekenhuis in Kampala. Ze was net gister weer aan het werk gegaan
Woensdag heb ik weer een presentatie gegeven. Dit keer over brandwonden. Werd weer enthousiast ontvangen. Daarna rondje ziekenhuis gedaan, en afscheid van iedereen genomen. Raar idee is dat.
Iedereen vraagt wanneer we weer terug komen... Tja, dat weet ik echt niet. "But we are gonna miss you so much!" Doet erg goed dat te horen! Heb oom echt wel het idee dat ik iets heb kunnen betekenen voor de afdeling.
-
14 Augustus 2013 - 11:20
Anita Pierik:
Hoi Renee
Niet te geloven. Dat was het dan al weer.
wat hebben jullie ook veel ondernomen en wat een kilometers.
Goed en leuk om zoveel mogelijk zaken achter te laten. Zij hebben er meer gebrek aan dan wij hier in Nl.
Ik ben benieuwd als je terugkomt hoe je je in deze hecktiek voelt.
Uiteraard wil ik weten wat ze van jullie( onze Westerse werkwijze) hebben overgenomen.
Heb je nog navraag gedaan over de kartonnen dossiers??
Ik heb er nl. 500!!
Ik wens jullie beide een goede terugreis. Tot over een paar weken. ga maar even lekker bijkomen in je "vakantie". -
14 Augustus 2013 - 11:31
Monique:
Gaaf he, zo'n safari! En vooral die laatste regel, dat geeft toch een fijn gevoel! -
14 Augustus 2013 - 11:53
Ronald:
Nou dames wat een gave tijd en wat gaat dat snel voorbij, dit pakken ze jullie niet meer af en nu jullie terug keren gaan wij lekker met vakantie, de eerste vakantie met het hele gezin. Veel liefs van ons allemaal Ingrid Ronald en het LIEF TEAM -
14 Augustus 2013 - 12:15
Anneke:
Hi Steinie
Altijd vreemd de laatste dagen afscheid enz...en leuk dat jullie ook naar het QEP geweest zijn. Ooit hebben wij in Ishasha in eenhutje geslapen waarvan de deur niet dicht kon, er bleef een opening van zo'n 30cm over.. 'sNachts hoorde ik een leeuw heel dichtbij brullen (angstaanjagend bloedstollend geluid!), ik sta op en kijk door de deuropening naar buiten. Zie ik hem lopen over het terrein, nog geen 20 meter van ons vandaan! Maar hij had geen belangstelling voor ons gelukkig, ons = Rob en ik en onze twee kindjes van 3 en 2 jaar oud...
Veel plezier nog in Jinja, neem een flinke hap lucht als je de boot uit valt, want je weet nooit hoe lang t duurt voor je weer boven komt...en laat Steinie maar lekker van de kant af fotoos nemen!
goeie reis en tot ziens in Nederland (hou je trui bij de hand...) -
14 Augustus 2013 - 12:46
Riet:
Hoi,
Succes met het pakken van je koffer, hopelijk krijg je geen problemen met het gewicht. Veel plezier nog deze dagen. Denk bij het raften maar aan de wijze woorden van mijn opa: als ie verzoept, krieg ie oep oe donder.(ik weet niet hoe je dat in het dialect opschrijft).
Geniet nog van je laatste dagen daar en heel goede reis. Tot maandag
Liefs, Riet -
14 Augustus 2013 - 13:43
Nel VOostrum:
Hoi Renee,Wat is dat vlug gegaan.Ook jullie hebben het nodige meegemaakt en onder vonden.Een hele ervaring om dit mee te maken.Wens jullie een goede terug reis.hatrelijke gr.Nel v o -
14 Augustus 2013 - 14:02
Edith:
Hoi Renee en Steinie,
Tjemig, het zit er al weer op!!
Wat ongelofelijk snel is het toch gegaan (als je hier gewoon je dagelijkse dingen doet). En wat leuk om jullie verhalen te lezen. Natuurlijk zo ontzettend herkenbaar!!
Gek hé, dat afscheid nemen daar. In die korte tijd daar heb je toch intensief contact met de mensen daar en aan sommigen raak je ook gehecht......
Ik hoop dat jullie een goede terug reis hebben en weet dat dit een ongelofelijke ervaring is voor de rest van je leven.....'
Lieve groet voor allebei, Edith -
14 Augustus 2013 - 15:06
Irene Ditiecher:
Hoi Renée,
Ga je al bijna naar huis en heb ik nog geen enkele keer gereageerd....
Ik heb je verhalen wel telkens met heel veel plezier gelezen. Wat een leuke manier van schrijven heb je toch!
Nog veel plezier de laatste dagen en een heel goede terugreis gewenst.
groeten, Irene -
14 Augustus 2013 - 16:40
John:
hoi Krabben,
Ik begrijp dat jullie nog gaan raften. Eén advies: vertel niemand dat je Krabben heet, misschien blijft het dan droog, scheurt de boot niet en hebben de krokodlille en nijlpaarden een vrije dag.
Veel plezier nog, goede reis en tot ziens.
groet, john -
14 Augustus 2013 - 18:03
Anneke:
hi Renee
heb je die beelden van de Nijl gezien bij Sarah op haar FB? Ik wil je nog steeds niet bang maken hoor.....maar dit moet je toch even zien.....
sterkte! -
14 Augustus 2013 - 19:07
Mark:
hoi Renee, wat gaat de tijd toch snel, ik heb genoten van je verslagen. je hebt ons goed op hoogte gehouden. Nu tijd voor foto's bekijken. We zien je gauw weer. Groetjes en een goede.terug reis. Mark -
14 Augustus 2013 - 20:18
Rob:
Je hoeft het niet met me eens te zijn hoor, maar ik vind het fijn dat ik de verhalen nu snel van jou persoonlijk kan horen. Maar mooi dat je ook de leuke dingen hebt kunnen meepakken.
-
14 Augustus 2013 - 22:51
Tanja:
Geniet-ze nog even de laatste dagen! Ben benieuwd naar de (rest van de-) foto's. Goeie reis terug. Groetjes, Tanja -
15 Augustus 2013 - 13:29
Lida:
Hoi Renée!
Goede reis naar huis, slaap lekker uit en geniet nog lang na....
Bedankt voor al je leuke verslagen.
-
15 Augustus 2013 - 18:56
Lisanne:
De leuke verhalen zijn ten einde.. elke week weer met plezier je ervaringen gelezen! Ben nu natuurlijk ook wel benieuwd naar de foto's dus die wil ik wel n keer zien hoor! ;) Geniet nog ff van de laatste paar dagen en tot snel back in town!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
