Nursesday
Blijf op de hoogte en volg Renée
12 Mei 2018 | Oeganda, Mutolere
'Being a nurse is like being a goalkeeper: people don't remember your saves, but only the ones you let go' met deze woorden sloot Senior Nursing Officer haar speech af na de lunch ter ere van Nursesday. Wat een spektakel was die dag zeg!
Een aantal weken geleden hadden we het plan om dit weekeind naar Nyakibale te gaan. Het zieknhuis waar ik 5 jaar geleden gewerkt heb. We hoorden echter dat er meestal een leuk feest is op 12 mei, de internationale dag van de Verpleging. We hebben onze plannen dus maar verzet. Echter hoorden we maar niets over deze dag, en ook de verpleging wist van niets. Toen we Pontius, de financieel directeur er naar vroegen was het even stil, en hij zei daarna: ‘it’s defenitely not a rumor’ uiteindelijk hing er vrijdag een memo in het ziekenhuis met de planning van de dag, en kregen we vrijdagavond een officiële uitnodiging van de directie om deze dag bij te wonen.
De dag begon met een optocht van de marchingband van de studenten. We hadden ze al een aantal avonden flink horen repeteren, dus waren benieuwd. Tja, het enthousiasme spatte er vanaf, net als de regendruppels die begonnen te vallen op het moment dat de optocht de poort uit liep. Niet alleen wij als Mzungu’s waren uitgelopen, ook patiënten, familieleden en personeel dat even weg kon van de werkplek kwam kijken, en swingen. Kijk maar op het filmpje dat ik hierbij geplaatst heb.
We hebben een tijdje bij een boom gezeten, en daar kwamen ook wat patientjes bijzitten. Eerst wat verlegen, maar ze durfden steeds meer. We hebben flink plezier om hun koppies gehad toen Rob ze een dropmenthos gaf. Later heeft Fred, het brandwondpatiëntje, fotoles gehad van Rob, en heeft hij met mijn camera ook nog een paar verrassende foto’s gemaakt. Ook gingen ballonnen weer snel van eigenaar wisselen.
We werden door iemand van de feestcommissie opgehaald voor de lunch. Komen we de eetzaal binnen, zitten daar al 150-200 studenten en bijna de voltallige staff van het ziekenhuis! En wij moeten daar als Mzungu’s recht tegenover gaan zitten, achter een versierde tafel! Ik voelde me er erg ongemakkelijk bij, maar Luke en Martha, een Amerikaans echtpaar dat hier al sinds 2009 komt, gaven aan dat als we ergens anders zouden gaan zitten, de Ugandezen zich erg ongemakkelijk zouden voelen. Tja, daar hadden ze wel een punt.
Uiteraard eerst speeches en dans, en daarna de lunch. Ik had ene bescheiden portie, maar er was veel!!! Kip, rund, geit, matoke, aardappelen, chapathi’s, rijst, kool, en dan vergeet ik vast nog het een en ander. Na de lunch volgden nog meer speeches, daar zijn ze hier echt goed in, en nog meer dans van de studenten. Ook een grappig toneelstukje over een magische keuken hebben we bekeken.
Na de lunch was het volgende programmaonderdeel: spelletjes! Dat is hier een serieuze aangelegenheid, waar iedereen fanatiek aan meedoet. Zaklopen en eierrace hebben we gezien, en een eetwedstrijd. Ook heb ik nog een idee op kunnen doen voor het kamp van WSV, dus dat is ook erg grappig.
Ook hier kregen we weer ereplaatsen, zodat we alles goed konden zien, nouu dat hebben we geweten, Anita en ik hebben zowat in de broek geplast van het lachen en verbazing. Er was zelf iemand die een fiets optilde met alleen zijn mond! En dat zijn niet van die mooie lichtgewicht fietsen als bij ons!
De dag werd afgesloten met een dansavond. Het zweet droop van de ramen naar beneden, het was gigantisch warm, maar ook geweldig leuk! Echt een super afsluiting van een erg leuke dag. We zijn alle drie erg blij dat we de plannen omgegooid hadden, want dit hadden we echt niet willen missen!
-
15 Mei 2018 - 19:25
Nel V. Oostrum:
Hoi Renée, wat een leuk verhaal en wat een feest op de dag van de verpleging. Kunnen we hier nog een voorbeeld aan nemen! En zeker na het droevige verhaal van je vorige verslag, wat een kleurrijk geheel allemaal! Hartelijke gr Nel -
15 Mei 2018 - 19:33
John:
fantastisch!
Jammer dat er geen filmpje van jullie eigen dansen is. Je gaat me toch niet wijs maken dat jullie moesten blijven zitten? Ik wil die studenten en het personeel ook wel eens zien reageren op jullie dansen. -
15 Mei 2018 - 19:36
Renée :
John, als je goed kijkt zie je Rob dansen op het filmpje! -
16 Mei 2018 - 05:55
Emmy:
Prachtig verhaal. Zo'n dag van de verpleging hebben wij hier niet -
16 Mei 2018 - 06:38
Esther:
Het blijft een feest van herkenning........!
Geniet de laatste 2 weken maar voor 200%, Bwindi, zo GAAF dat jullie gaan!!
Hoop dat jullie een flinke groep tegenkomen, ook een behoorlijke klim maar zeker de moeite waard.
Heel veel groeten in Nyakibale (heimwee en best wel een beetje jaloers tegelijk....) en ik kan niet wachten op de post die jullie meebrengen! -
16 Mei 2018 - 11:31
Steinie:
Hopelijk had de marchingband een beetje repertoire......
Wat leuk om zo'n feestdag mee te maken. Komend weekend naar Nyakibale?
Net als Esther ben ik ook een beetje jaloers...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
