Aan het werk
Door: Renée
Blijf op de hoogte en volg Renée
04 Juli 2013 | Oeganda, Nyakibale
Woensdag rond een uur of 16 kwamen we weer op het ziekenhuis terrein. Steinie en ik zullen vanaf nu op het ziekenhuisterrein gaan wonen, niet meer in een hotel. Er zijn nu meerdere projecten die door Amerikanen worden gedaan. Er is een ondervoedingproject, en een Emergency Room project. Daardoor zijn er veel gasten op het terrein. Ook is de nieuwe chirurg gearriveerd, die een woning moet hebben. Het is hier gebruikelijk dat het personeel op het ziekenhuis terrein woont. Dat is een van de secundaire arbeidsvoorwaarden.
Wij zijn in een kamer geplaatst die we moeten delen met een Amerikaans meisje. Het schijnt dat op korte termijn andere kamers vrijkomen, zodat we een eigen kamer krijgen, maar dat moet ik nog maar zien gebeuren.
De kamer heeft 2 deuren: een buitendeur, en een naar de gang. Het Amerikaanse meisje, Claire, heeft de sleutel van de deur naar de gang. Wij kregen de sleutel van de buitendeur, maar wat blijkt, deze werkt alleen van binnenuit! Hadden we onszelf dus buitengesloten omdat we via de gang weg waren gegaan, en Claire had daarna die deur dichtgedaan…
Als het goed is komen er vandaag op beide deuren nieuwe sloten, en krijgen we alle 3 er een sleutel van, maar ook dat is weer, eerst zien dan geloven…
We begonnen onze werkdag weer met een kerkdienst. Om 8 uur ‘s morgens gaan de leerlingen naar de afdelingen, en beginnen de ‘enroled’ nurses, beetje vergelijkbaar met verpleegkundigen met een kerkdienst.
Na de dienst kregen we een rondleiding van Zuster Jeremina. Ze liet ons het hele ziekenhuis zien, en ondertussen zagen we de ene vrachtwagen na de andere langsrijden met spullen uit de oude operatiekamer. Toen drong het tot me door dat ze vandaag al gaan beginnen met opereren in de nieuwe operatiekamer!
Op de afdeling aangekomen werd ik hartelijk begroet. Ze zijn erg blij met mijn chirurgische kennis, en die mocht ik ook meteen laten zien. Ik was nog geen 10 minuten binnen, of ik was al bezig met een infuus inbrengen bij een man bij wie zijn prostaat verwijderd zou worden. Dit is een operatie die hier nog niet eerder gedaan is, maar de nieuwe chirurg gaat meerdere van deze operaties doen.
Om 13 uur was het tijd voor lunch. De dagdienst is van 8uur tot 13 uur, dan 2 uur lunchpauze, en dan van 15 tot 17 uur. De late dienst begint om ongeveer 12.30 uur tot 20 uur, en de nachtdienst is van 20 uur tot 8 uur.
Ik wilde om 17 uur dus terug naar onze kamer, maar ze vroegen of ik alsjeblieft wilde blijven tot de man terug kwam van de operatie. Meteen de eerste dag al 1,5 uur overgewerkt, en ik ben die avond na 20 uur nog een keer wezen kijken of de nachtdienst nog vragen had.
Ook ben ik gevraagd of ik een les hierover kan geven op de verpleegkundigen opleiding, dus collega’s, kunnen jullie me wat informatie mailen, en een protocol prostatectomie?
Wij zijn in een kamer geplaatst die we moeten delen met een Amerikaans meisje. Het schijnt dat op korte termijn andere kamers vrijkomen, zodat we een eigen kamer krijgen, maar dat moet ik nog maar zien gebeuren.
De kamer heeft 2 deuren: een buitendeur, en een naar de gang. Het Amerikaanse meisje, Claire, heeft de sleutel van de deur naar de gang. Wij kregen de sleutel van de buitendeur, maar wat blijkt, deze werkt alleen van binnenuit! Hadden we onszelf dus buitengesloten omdat we via de gang weg waren gegaan, en Claire had daarna die deur dichtgedaan…
Als het goed is komen er vandaag op beide deuren nieuwe sloten, en krijgen we alle 3 er een sleutel van, maar ook dat is weer, eerst zien dan geloven…
We begonnen onze werkdag weer met een kerkdienst. Om 8 uur ‘s morgens gaan de leerlingen naar de afdelingen, en beginnen de ‘enroled’ nurses, beetje vergelijkbaar met verpleegkundigen met een kerkdienst.
Na de dienst kregen we een rondleiding van Zuster Jeremina. Ze liet ons het hele ziekenhuis zien, en ondertussen zagen we de ene vrachtwagen na de andere langsrijden met spullen uit de oude operatiekamer. Toen drong het tot me door dat ze vandaag al gaan beginnen met opereren in de nieuwe operatiekamer!
Op de afdeling aangekomen werd ik hartelijk begroet. Ze zijn erg blij met mijn chirurgische kennis, en die mocht ik ook meteen laten zien. Ik was nog geen 10 minuten binnen, of ik was al bezig met een infuus inbrengen bij een man bij wie zijn prostaat verwijderd zou worden. Dit is een operatie die hier nog niet eerder gedaan is, maar de nieuwe chirurg gaat meerdere van deze operaties doen.
Om 13 uur was het tijd voor lunch. De dagdienst is van 8uur tot 13 uur, dan 2 uur lunchpauze, en dan van 15 tot 17 uur. De late dienst begint om ongeveer 12.30 uur tot 20 uur, en de nachtdienst is van 20 uur tot 8 uur.
Ik wilde om 17 uur dus terug naar onze kamer, maar ze vroegen of ik alsjeblieft wilde blijven tot de man terug kwam van de operatie. Meteen de eerste dag al 1,5 uur overgewerkt, en ik ben die avond na 20 uur nog een keer wezen kijken of de nachtdienst nog vragen had.
Ook ben ik gevraagd of ik een les hierover kan geven op de verpleegkundigen opleiding, dus collega’s, kunnen jullie me wat informatie mailen, en een protocol prostatectomie?
-
04 Juli 2013 - 19:58
Ciska:
Je viel wel gelijk met je neus in de boter zeg! -
04 Juli 2013 - 20:18
Monique:
Wat leuk om te lezen dat je er zo fijn inrolt. Je weet ook meteen van aanpakken, ook in een nieuwe werkomgeving. Je ziet wat de behoefte is en daar spring je op in. Zo ben je, top! En dat stukje meedenken en initiatief toont dat je gewend begint te raken. Ze vragen je gelijk om les te geven. Aan ervaring en nieuwe ervaringen geen gebrek! Geniet van het goede! -
04 Juli 2013 - 21:32
Lisanne:
Leuk om je verhalen te lezen en zo elke keer wat van je te horen! Je hebt zo te lezen meteen een goede start gemaakt en goede indruk achter gelaten. Een van Renée zoals ik die ken, Renée die van aanpakken weet! Super! Ga zo door en geniet ook nog een beetje he ;-) Succes! -
05 Juli 2013 - 08:51
Ronald:
Ha Renee en Reinie, wat een mooi begin met veel indrukken en wat een gast vrijheid.
Er is denk ik veel werk aan de winkel, maar wel een mooie uitdaging en werk maar veel over .de zomer gaat hier ook langzaam beginnen en dat zal positief zijn voor de mensen.
Morgen club kampioenschappen, dus zullen we je missen Renee en 1 ding Renee toch een keer proberen achter op die motor, zonder helm lijkt me kikken. Nou meiden veel genieten en pas op jullie zelf veel liefs van uit een zonnig warnsveld Ronald -
05 Juli 2013 - 10:23
Kim:
Hey meid,
dit is weer Renée ten top! Volgens mij ben je helemaal in je element :)
You go girl!
x
Kim -
05 Juli 2013 - 10:23
Kim:
Hey meid,
dit is weer Renée ten top! Volgens mij ben je helemaal in je element :)
You go girl!
x
Kim -
05 Juli 2013 - 11:45
Riet:
Hoi,
Eindelijk begonnen, lekker he! Mooi verhaal over de sleutel. Heb je ook al een beetje in de gaten hoe het in Afrika werkt, met je eerst zien dan geloven. Komt allemaal wel goed als je maar geduld hebt.
Succes verder
Liefs xxx -
05 Juli 2013 - 12:19
Rob:
He kanjer,
zo te zien ben je helemaal in je element. Dat is fijn om te lezen! Leuk dat je o wordt gewaardeerd daar, dat lijkt me een fijne stimulans. Wel knap van die mensen daar om zo'n vreemde snoeshaan meteen te accepteren.
Kan me voorstellen dat het goed is voor je schuldgevoel dat je nu echt aan de slag bent gegaan. Maar er is niets op tegen als je ook geniet hoor! dus: veel plezier! -
07 Juli 2013 - 12:29
John Ditiecher:
Ha Renee, fantastisch om je belevenissen te volgen. Vandaag voor het eerst gelezen, smaakt naar meer. Overdrijf niet met je 30 graden, hier in de Cevennen zitten wij met 34 graden :-)
succes de komende tijd. Groet van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
