VADERS!!!
Door: Renée
Blijf op de hoogte en volg Renée
10 Februari 2007 | Nederland, Warnsveld
Sinds mijn laatste berichtje is er veel gebeurd: ik heb hard gewerkt om mijn stage af te ronden. Ik heb een goede beoordeling gehad, maar nadat ze mij een oproepcontract aangeboden hadden, had ik ook niet anders verwacht. Ik heb een aantal uur hard gewerkt om mijn portfolio helemaal op orde te krijgen. Afgelopen woensdag, 7 februari, heb ik toetsstation gehad. Daar heb ik 1 rol behaald, en 2 rollen niet. Uiteraard was, en ben ik er nu nog steeds niet, blij mee. Ik ga nog overleggen met mijn studieloopbaanbegeleider of ik hier nog protest over ga indienen of niet… dat moet ik nog besluiten.
Toch heb ik nog wel goed nieuws te melden: mijn onderzoeksplan is met een ruim voldoende beoordeeld. Officieel heb ik dus het groene licht om naar India te gaan. Alieke is hard bezig om haar onderzoeksplan af te maken. Ze heeft al een aantal maanden problemen met haar schouder, en blijkt daaraan geopereerd te moeten worden. Dit zal na onze reis gebeuren. Tot die tijd zal ze waarschijnlijk met een ingetapete schouder rond moeten lopen. Het is erg moeilijk, zo net onmogelijk om je eigen schouder in te tapen, dus ben ik de pineut… de orthopeed van Alieke werkt veel samen met de fysiotherapeut van Vitesse, de voetbalclub, en die gaat ons dan leren hoe we de schouder in moeten tapen. Vrijdagavond zijn we voor het eerst naar hem toe geweest, en het lijkt mij niet al te moeilijk. Nu nog afwachten hoe Alieke reageert op deze ingetapete schouder.
Donderdag 8 februari was ik niet blij met het werk van mijn vader. Ik ben samen met Alieke naar de ambassade van India in Den Haag geweest, om een visum te halen. Omdat het zonde is dat Rob en Riet ook een ritje naar Den Haag moeten maken, zou ik ook voor hen een visum ophalen.
Het KNMI vond het nodig om voor die dag een weeralarm uit te vaardigen omdat het zou gaan sneeuwen. De NS was daarom zo aardig om een aantal treinen uit te laten vallen. Dit had tot gevolg dat we extra over moesten stappen in Utrecht. Eindelijk waren we in Den Haag, waar op dat moment nog geen sneeuw te zien was, zijn we in de verkeerde bus gestapt… wel de goede lijn, verkeerde kant op… blond???
Na een korte wandeling in de sneeuw, die nu hard naar beneden kwam vallen hadden we de ambassade gevonden. Bij binnenkomst zagen we een grote groep mensen die allemaal een visum wilden hebben. Er waren nog ongeveer 20 wachtenden voor ons. Wij hebben ons op de grond genesteld en zijn een spelletje reismonopoly gespeeld. Waren we eindelijk aan de beurt, ziet die vent aan de balie het beroep van mijn vader, dat moest je op het formulier invullen… of hij nog ff een brief wilde ondertekenen dat hij alleen maar op vakantie gaat, en niet zijn professie uit gaat oefenen gedurende de tijd dat hij in India is… omdat ik 3 paspoorten tegelijk had gegeven, ook die van Riet en mij, kunnen die van ons ook pas worden opgehaald als de verklaring binnen is. Dit had dus tot gevolg dat we dezelfde middag alleen het visum van Alieke op konden halen, en dat ik vandaag terug moest, om onze visa op te halen, en dat ondertekende briefje af te geven.
Rob had vandaag vrij, dus samen met hem, en met mama ben ik vandaag weer naar de ambassade geweest. Zo kort als de rij gisteren bij het ophalen van het visum van Alieke was, zo lang was de rij nu… we hebben onze visa gekregen, maar ze hebben niet eens naar de verklaring van pa gekeken… grrr…
Alieke en ik hebben besloten dat we op zondagavond naar een hotel gaan in de buurt van Schiphol. We vliegen om 7.30 uur, en we moeten 3 uur van tevoren aanwezig zijn. We zouden dan om ongeveer 2.30 van huis moeten vertrekken. Nu kunnen we nog iets langer in bed blijven liggen, en dan met de shuttle-service naar het vliegveld.
En dan… op veler verzoek… (hè Tanja?) de coördinaten van de campus waar ik 11 weken ga wonen. Deze coördinaten kun je dan op Google Earth invoeren en dan kun je het grote groene vlak zien liggen in de dorre omgeving.
De coördinaten zijn: 12°55’06.63 N 80°07’21.37 E
Toch heb ik nog wel goed nieuws te melden: mijn onderzoeksplan is met een ruim voldoende beoordeeld. Officieel heb ik dus het groene licht om naar India te gaan. Alieke is hard bezig om haar onderzoeksplan af te maken. Ze heeft al een aantal maanden problemen met haar schouder, en blijkt daaraan geopereerd te moeten worden. Dit zal na onze reis gebeuren. Tot die tijd zal ze waarschijnlijk met een ingetapete schouder rond moeten lopen. Het is erg moeilijk, zo net onmogelijk om je eigen schouder in te tapen, dus ben ik de pineut… de orthopeed van Alieke werkt veel samen met de fysiotherapeut van Vitesse, de voetbalclub, en die gaat ons dan leren hoe we de schouder in moeten tapen. Vrijdagavond zijn we voor het eerst naar hem toe geweest, en het lijkt mij niet al te moeilijk. Nu nog afwachten hoe Alieke reageert op deze ingetapete schouder.
Donderdag 8 februari was ik niet blij met het werk van mijn vader. Ik ben samen met Alieke naar de ambassade van India in Den Haag geweest, om een visum te halen. Omdat het zonde is dat Rob en Riet ook een ritje naar Den Haag moeten maken, zou ik ook voor hen een visum ophalen.
Het KNMI vond het nodig om voor die dag een weeralarm uit te vaardigen omdat het zou gaan sneeuwen. De NS was daarom zo aardig om een aantal treinen uit te laten vallen. Dit had tot gevolg dat we extra over moesten stappen in Utrecht. Eindelijk waren we in Den Haag, waar op dat moment nog geen sneeuw te zien was, zijn we in de verkeerde bus gestapt… wel de goede lijn, verkeerde kant op… blond???
Na een korte wandeling in de sneeuw, die nu hard naar beneden kwam vallen hadden we de ambassade gevonden. Bij binnenkomst zagen we een grote groep mensen die allemaal een visum wilden hebben. Er waren nog ongeveer 20 wachtenden voor ons. Wij hebben ons op de grond genesteld en zijn een spelletje reismonopoly gespeeld. Waren we eindelijk aan de beurt, ziet die vent aan de balie het beroep van mijn vader, dat moest je op het formulier invullen… of hij nog ff een brief wilde ondertekenen dat hij alleen maar op vakantie gaat, en niet zijn professie uit gaat oefenen gedurende de tijd dat hij in India is… omdat ik 3 paspoorten tegelijk had gegeven, ook die van Riet en mij, kunnen die van ons ook pas worden opgehaald als de verklaring binnen is. Dit had dus tot gevolg dat we dezelfde middag alleen het visum van Alieke op konden halen, en dat ik vandaag terug moest, om onze visa op te halen, en dat ondertekende briefje af te geven.
Rob had vandaag vrij, dus samen met hem, en met mama ben ik vandaag weer naar de ambassade geweest. Zo kort als de rij gisteren bij het ophalen van het visum van Alieke was, zo lang was de rij nu… we hebben onze visa gekregen, maar ze hebben niet eens naar de verklaring van pa gekeken… grrr…
Alieke en ik hebben besloten dat we op zondagavond naar een hotel gaan in de buurt van Schiphol. We vliegen om 7.30 uur, en we moeten 3 uur van tevoren aanwezig zijn. We zouden dan om ongeveer 2.30 van huis moeten vertrekken. Nu kunnen we nog iets langer in bed blijven liggen, en dan met de shuttle-service naar het vliegveld.
En dan… op veler verzoek… (hè Tanja?) de coördinaten van de campus waar ik 11 weken ga wonen. Deze coördinaten kun je dan op Google Earth invoeren en dan kun je het grote groene vlak zien liggen in de dorre omgeving.
De coördinaten zijn: 12°55’06.63 N 80°07’21.37 E
-
10 Februari 2007 - 18:09
Berteke:
Lotte leest dit bericht mee. Haar reactie is: hé, dan komt ze niet meer oppassen! Zo zie je, jullie reis heeft allerlei gevolgen!
Als je ouders je in India bezoeken zul je zien dat je toch weer heel blij met je vader zal zijn. Volgens mij zul je nog wel vaker last van de bureaucratie krijgen de aankomende maanden.
We gaan Google Earth zeker gebruiken om te kijken wat we kunnen zien van je campus. Veel plezier nog met de laatste voorbereidingen.
Berteke en Lotte -
10 Februari 2007 - 20:51
Fons Nijkrake:
Nou Renee, het begint nu echt. Die Nederlandse kleinburgelijkheid kan nog vreselijk uit de hand lopen. Leuk je berichtje te lezen. Wens je een heel goede reis en een goede tijd daar. Te hopen dat Alieke niet te veel last van die schouder krijgt. Goede reis. Fons. -
11 Februari 2007 - 09:17
Lisanne:
Heey Renée!
Leuk weer wat te lezen. Het komt nu echt steeds dichter bij he, de laatste dingetjes regelen enzo. Een goede reis en heel veel succes en plezier daar!:D Ik ga je berichtjes volgen hoor.. ;)
Groetjes Lisanne -
12 Februari 2007 - 06:32
Gera:
PFFF!!!! wat een gedoe, als ik het lees wordt ik al moe. Gelukkig heb je nu weer eenstapje dichterbij gerealiseerd. Gr Gera Kom deze week effe the drinken.
doei -
14 Februari 2007 - 19:40
Lida Van Heteren:
hoi Renee
je spreekt bij je toetsstation over een rol. Wat bedoel je daar mee en wanneer ga je nou precies weg?
en wat zijn ouders toch lastige wezens he..... -
15 Februari 2007 - 16:17
Rob:
Ja, lekker hoor! Heb ik het weer gedaan. Toen madame mee mocht naar circusvoorstellingen, concerten of andere leuke klussen voor m'n werk, hoorde je haar niet piepen. De auto van de baas? Ik benal blij als ik die zelf een keertje mag gebruiken. Krijg ik straks tenminste drie maanden de tijd voor. En dan zijn er nog mensen die een beetje medelijdend reageren ook op het geklaag van die dochter van me. Schande! Dat beetje in de rij staan in Den Haag was juist goed voor haar. Kan ze vast wennen!!! -
15 Februari 2007 - 22:31
Renée:
volgens mij is er hier iemand die mij vreselijk gat missen!!! -
24 Februari 2007 - 19:35
Riet:
Renée, droom maar lekker verder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
